Ahmet Hakan benim dünkü yazıma takmış.
Takmazdım ancak benim üstümden X jenerasyonu bayanlara da takıyor.
Onlar ismine ben de ona takacağım bugün…
*
Hürriyet’in genel yayın yönetmeni dün 45-60 yaş bayanları hakkından yazdığım yazıyı “görmüş” ve benim için de şu teşhisi koymuş:
“Bir insan bu kadar mı kendinin parodisi haline dönüşür?”
*
Bak, sevgili Ahmetçiğim…
Allah müsaade verirse 8 Nisan günü 78 yaşıma gireceğim.
O gün senden bir yaş günü iletisi bekliyorum.
Benim 80’ime merdiven dayamamın sana özel bir keyif vereceğine eminim.
Şöyle hoş bir Fransız lafı vardır:
“Kızdıklarımın mutsuz olması yetmez, bedbaht olmalı…”
Eminim seni çok memnun eder…
Söz 60’ına girdiğin gün ben de sana birebir bildirisi atacağım.
*
Şimdi gırgırı bırakıp asıl probleme gelelim.
Önce şunu bilmeni isterim; hayatımda hiç korkmadığım şey kendi kendimin parodisi olabilmektir.
Mizahı severim, komik olmaktan da korkmam.
Yaşım büyüdükçe cüretim de artıyor.
*
Bak, sen de 60’ına merdiven dayadın.
Saçları o denli öne boşaltmak o yaşta bir erkeği pek kurtarmıyor.
Dur ona da geleceğim lakin evvel şu yazımla ilgili mevzuyu bir halledelim.
Dikkat ettiysen senin için, yazımı “görmüş” dedim, “okumuş” demedim.
Önce onu bir izah edeyim.
*
Bak koskoca bir gazetenin genel yayın yönetmenisin.
Vazgeç artık şu 15 yaşındaki toplumsal medya bağımlısı çocuk triplerinden.
Fena alıştın bu X’e bakıp üç beş cümle üzerinden kağıt üzerine kopya çekmeyi.
Üç paragraflık yazı okumaya bile tahammülün kalmadı.
Sadece başlığa bakıp saldırıyorsun ona buna.
*
Belli ki benim yazımın da yalnızca başlığını okumuşsun ve döşenmişsin bana…
İki paragraf aşağı gidebilseydin şunu görecektin; bunları söyleyen ben değilim kardeşim.
New York Times gazetesi.
Senin gazeten üzere değil. Dünyanın en itibarlı gazetelerinden biri…
Kamu paydaşlığı üzere fonlardan falan çöplenmiyor.
Reji odalarına, yazı işleri masasına oradan buradan telefon gelmiyor.
*
12 milyon paralı abonesi var.
Genel yayın yönetmeni de senin üzere yalnızca üç cümlelik toplumsal medya paylaşımlarını ve başlıkları görüp gazete yapmıyor.
Yani takımı okumuş, incelemiş, inceletmiş ve tam sayfalık o koskoca yazıyı yayınlamışlar.
İşte o gazete anlatıyor 45-60 yaş kadınını…
*
Adresin yanlış.
Ben işte o gazetede çıkan bir yazıyı anlattım yalnızca.
Yani….
“Don’t shoot the pianist” kardeşim.
Kendini üç satırın üzerine geçemeyen bir kültüre hapsettiğin için , gidemiyorsun oraya kadar ve sonunda işte bu türlü madara oluyorsun.
Söyle bakim artık kim kimin parodisi…
Hani seçim gecesi halini toplumsal medyada çok hoş TT parodisi yapmışlardı ya, işte o geldi bugün seni okurken gözümün önüne…
Muppet Show’da balkondan guruldayan iki ihtiyardan sağdaki üzeresin vallahi.
*
Gelelim 45-60 yaş bayanına ettiğin hakarete…
Resmen alay ediyorsun…
21’inci yüzyılda bu nasıl bir kültürdür kardeşim?
Hadi bayanlara saygın yok, kendi yaşındaki erkeğe saygılı ol bari.
Sen de X nesli erkeğisin yahu…
Aynı yaştasın alay ettiğin o kadınlarla…
Ah, keşke sen de bir duyabilsen onlar senin hakkında ne düşünüyor diye…
*
Bak bu bahiste savaşı bayanlara bırakmam…
Savaşırım seninle. Zira üzerine iki kitap yazdım o bayanların.
*
Sana gelince…
Öyle bir yaştasın ki…
Orta yaş krizi diyeceğim fakat o yaşı şimdiden geçmişsin.
Yakın, çok yakın gelecek sana yeterli şeyler vadetmiyor.
*
Yarın 60 mı…
Böyle yazmaya devam edersen Nişantaşı’nda yaşlı, flörtöz halinle bir masaya oturduğunda o yazılar yapışır paçana…
“Hadi yürü git dede” derler ve o çok sevdiğin Ahmet Hamdi Tanpınar tripleri de kurtaramaz seni.
Hayallere dalarsın, kaybolmuş o eski hoş Çınaraltı günlerinle baş başa kalırsın.
Üç beş yaşlı edebiyat nostaljiğinden öteki kimse bakmaz yüzüne vallahi…
Yani bulaşma X jenerasyonu kadınlarına…
*
Son bir tavsiye…
Yazımı başlığında bırakmayıp sonuna kadar okusaydın, bir söz var onu da görürdün.
“Homo sersemus”
İşte, o tip erkeklerle tıpkı otobüse binme kardeşim.
Hürriyet genel yayın yönetmenine yakışmaz.
Bilirim benim üzere sen de bayanları seversin. Sana da uymaz…
*
Bir de kendi kendinin parodisi olmaktan sakın korkma.
Zaten öylesin.
Zaten o yaşlarda hepimiz öyleyiz.
Hadi, artık üşenme de yazımın başlığından sonraki kısımlarını de bir oku…
Belki o vakit takmayız birbirimize…